تنوع ریزماهواره ای و ساختار ژنتیک جمعیت ماهی سفید rutilus frisii kutum در سواحل استان مازندران

ماهی سفید از گونه­های بسیار با ارزش تجاری می­باشد که در نواحی جنوبی دریای خزر به علت گوشت خوش طعم دارای تقاضای بسیار بالایی می­باشد. بررسیها نشان می دهد که تکثیر طبیعی این گونه در طی سالهای اخیر کاهش یافته است. به منظور بازسازی ذخایر این گونه، سالانه حدود 200 میلیون لارو از طریق تکثیر مصنوعی تولید و در دریا رهاسازی می­شود. در این مطالعه 10 جایگاه ریزماهواره­ای به منظور بررسی میزان تنوع ژنتیکی ماهی سفید در دو منطقه تجن و تنکابن در استان مازندران به کار رفت. با وجود بالا بودن مقدار هتروزیگوسیتی مشاهده شده، تعداد آلل به دست آمده در جمعیتها پایین بود و علائمی از بروز تنگنای ژنتیکی ناشی از کاهش اندازه جمعیت مؤثر در جمعیتها دیده شد. نتایج تمایز ژنتیکی بارزی را میان مناطق از طریق fst، rst و آنالیز واریانس مولکولی نشان ندادند و تنها یک درصد از تنوع مشاهده شده مربوط به بین جمعیتها است، میزان نسبتاً بالایی از جریان ژنی نیز بین جمعیتها پیدا شد. از نظر معیارهای تنوع ژنتیکی تفاوت معنی­داری میان دو منطقه مشاهده نشد. این نتایج می­توانند برای مدیریت ژنتیکی جمعیتهای ماهی سفید مفید باشند و همچنین به عنوان پایه­ای در نظارت بر تغییرات ژنتیکی آینده در تنوع ژنتیکی آنها مورد استفاده قرار گیرند.